11

- شوراى دولت همانند گذشته، بيان كننده صريح قدرت قانونى رهبر به حساب مى‏آيد. اين شورا جزئى از قوه قانونگزارى است كه مى‏توان آن را « كميته نظارت بر قوانين و تصويب نامه‏هاى رهبر» نام نهاد.

- مفاد بالا جزئى ازقانون اساسى جديد به حساب خواهد آمد. به علاوه انشاء قوانين و مقررات به طرق زير امكان‏پذير است:

الف - از طريق قوه مقننه، تحت پوشش پيشنهادات كميته نظارت بر قوانين.

ب - ازطريق پيشنهاد رييس جمهور و با تصويب شوراى دولت

ج - در موارد ضرورى به وسيله كودتا

- درباره كليات مربوط به قوانين تقريباً بحث كرده‏ايم و اينك اندكى وقت خود را صرف پرداختن به جزييات مى‏كنيم تا بتوانيم ماشين دولت را در جهتى كه قبلا" بحث كرده‏ايم، به حركت درآوريم و منظور من ازذكر جزييات آن است كه آزادى مطبوعات، حق تشكيل انجمن‏ها، آزادى عقيده، اصل رأى‏گيرى و خلاصه بسيارى چيزهاى ديگر را بايد از لوح ذهن آدمى براى هميشه پاك كنيم. و يا اينكه پس از اعلام قانون اساسى جديد، دستخوش تغييرات بنيادى گردانيم. زيرا پس از انجام اين تغييرات ما مى‏توانيم مقررات خود را به منصه ظهور درآوريم.

اما اگر مدتى طولانى از اعلام و انتشار قانون اساسى بگذرد، و ما اين تغييرات را ايجاد كنيم، در اين صورت خطرات قابل توجهى ما را تهديد خواهد كرد. دلايل وجود اين خطرات را مى‏توان در زير آورد:

اگر ما تغييرات را عجولانه انجام دهيم، از لحاظ روانى نوعى ترس ازتغييرات در مردم ايجاد مى‏شود. از سوى ديگر اگر ما خيلى افراطى در مورد انجام تغييرات عمل كنيم، به شأن و پرستيژ لغزش‏ناپذير خويش لطمه وارد ساخته‏ايم. و يا مى‏گويند كه ما خطر را احساس كرده‏ايم كه مجبور به انجام چنين تغييراتى شده‏ايم. در اين صورت، باز به پرستيژ قانون اساسى لطمه وارد مى‏شود. آنچه ما مى‏خواهيم اين است كه از همان آغاز اعلام قانون اساسى و پيروزى، كودتا يعنى در حالى كه مردم جهان هنوز در حالت وحشت به سر مى‏برند، فوراً احساس كنند كه ما فوق ‏العاده قوى، پرقدرت و شكست ‏ناپذير هستيم و مى‏توانيم بدون مقاومت، آنچه را كه بر سر راهمان وجود دارد، برداريم و به مردم تفهيم كنيم كه قدرت را با آنها تقسيم نخواهيم كرد. در اين حال آنها چشم روى هم مى‏گذارند، راضى مى‏شوند و به انتظار دستور ما مى‏نشينند.

ما گرگيم

- غيريهوديان گله گوسفندانند و ما گرگهاى اين گله هستيم. و شما مى‏دانيد كه وقتى گرگ به گله مى‏زند، چه اتفاقى مى‏افتد؟

- علت اينكه غيريهوديان چشم روى هم مى‏گذارند و چيزى نمى‏گويند آن است كه ما به آنان قول مى‏دهيم به محض آنكه دشمنان را رام و تمام احزاب را سركوب كرديم، تمام آزادى‏هايى كه از آنها گرفته شده است، به آنها باز مى‏گردانيم. ضرورتى ندارد كه بگوييم چه مدت طول مى‏كشد كه آنها را براى بازگرداندن آزادى‏هايشان در حال انتظار نگه مى‏داريم.

- به چه دليلى ما اين خط مشى را در پيش گرفته ‏ايم؟

و چرا غيرصهيونيستها به مفهوم واقعى آنچه كه ما به ذهنشان فرو مى‏كنيم، توجه نمى‏كنند؟ چرا قوم پراكنده ما براى رسيدن به هدفهايش به جاى صراط مستقيم، اين همه راه پرپيچ و خم طى مى‏كند؟

دليلش آن است كه ما كارهايمان را به وسيله سازمانهاى فراماسونرى كه ناشناخته هستند، انجام مى‏دهيم و كوشش مى‏كنيم هدفهايمان گمان و سوءظن برنيانگيزد و اين گله غيريهودى به فراماسونرى ما به پيوندد و به چشم رفقاى خود خاك بپاشد.

- ما يهوديان برگزيده خداوند هستيم و پراكندگى‏مان در سراسر جهان از عنايات اوست. پراكندگى ما در چشم همگان نوعى ضعف به شمار مى‏رود. در حالى كه اين خود براى ما نوعى قدرت است. زيرا ما اكنون در آستانه فرمانروايى بر سراسر جهان قرار گرفته‏ايم.

- تا زمان بنا نهادن آنچه كه طرح كرده ‏ايم، فاصله زيادى نيست.

12

 - واژه آزادى را مى‏توان به صورت‏هاى متعددى تعبير كرد. اما تعريفى كه ما از آزادى بدست مى‏دهيم به شرح زير است:

- آزادى يعنى حق انجام دادن هر عملى كه قانون آن را مجاز بداند. چنين تعريفى از آزادى مى‏تواند به بهترين وجهى ما را در رسيدن به هدفهايمان كمك كند. زيرا قانون در دست ما است و ما مختار خواهيم بودكه هر آنچه را مى‏خواهيم، از قانون حذف و هر آنچه را كه مى‏خواهيم، به قانون اضافه كنيم.

- نحوه عملكرد مطبوعات در قلمرو حكومت ما به شرح زير خواهد بود:

الف - از آنجا كه مطبوعات نقش بسيار بزرگى در برانگيختن و فرونشاندن احساسات مردم دارند، لذا ما مى‏توانيم به موقع از چنين احساساتى در جهت رسيدن به هدفهايمان استفاده كنيم.

ب - از آنجا كه اكثريت مردم نمى‏دانند مطبوعات در خدمت چه كسانى هستند، لذا ما آنها را به خدمت خود در مى‏آوريم و حتى عواملى هم كه ممكن است مطبوعات را مورد حمله قرار دهند، زير نظارت و كنترل شديد قرار مى‏دهيم.

ج - امروزه تأسيس، چاپ و نشر مطبوعات داراى هزينه ‏هاى فوق ‏العاده سنگينى است. ولى وقتى كه ما به قدرت رسيديم، تنها در قبال دريافت ماليات، حق تمبر، و اخذ سپرده ‏هاى سنگين، اجازه تأسيس مطبوعات را به افراد مى‏دهيم و از اين طريق پول قابل توجهى هم به خزانه دولت ما سرازير مى‏شود. از سوى ديگر، وضعى پيش مى‏آوريم كه دولت ما از خطر حمله انتقاد مطبوعات مصون بماند و مطبوعات نتوانند روى لغزشهاى دولت ما انگشت بگذارند.

د - هرگاه بخواهيم، مطبوعات را به بهانه متشتت كردن افكار عمومى تعطيل مى‏كنيم.

ه - بعضى از عوامل‏مان را وامى‏داريم كه گاه به گاه در مطبوعات، بعضى از سياست‏هايمان را كه خود مى‏خواهيم، مورد حمله قرار دهند. البته غرض از اينكار رد گم كردن است.



ما مطبوعات را كنترل مى‏كنيم

- مطبوعات نخواهند توانست بدون اطلاع ما كمترين خبرى را در اختيار مردم بگذارند. البته در زمان حاضر ما تا حدودى به چنين هدفهايى رسيده‏ايم. زيرا تمام كانونهاى خبرى جهان اطلاعات خود را از چند كانون خبرى محدود دريافت مى‏كنند. اين چند كانون خبرى محدود كه در آينده‏اى نزديك تماماً به دست ما خواهند افتاد و هر آنچه را كه ما به آنها ديكته مى‏كنيم، در سراسر جهان پخش مى‏كنند.

- اگر تدابيرى را كه در مورد مطبوعات انديشيده ‏ايم، به مرحله اجرا درآوريم، ذهن و فكر غيريهوديان به تسخيرمان درمى‏آيد و آنان وقايع جهان را از پشت عينكهاى رنگينى كه ما به چشم آنها مى‏گذاريم، مى‏نگرند.

به راستى اگر در زمان حاضر، كشورى وجود نداشته باشد، كسى مى‏تواندمانع تشكيل كشور ما كه غيريهوديان احمق، آن را دولت نامرئى مى‏نامند، بشود؟ مسلماً با نابودى كشورهاى جهان همه دولتها به فرمان ما گردن مى‏نهند.

- بگذار آينده مطبوعات را مجدداً بررسى كنيم. كسانى كه بخواهند به كارهايى چون چاپ و نشر كتب و روزنامه بپردازند، آنها را ملزم به داشتن مدرك و اجازه نامه ويژه مى‏كنيم تا در صورت تخلف بلافاصله ازمزاياى چنين اجازه ‏نامه‏اى محروم گردند. با اعمال چنين روشى مدرك تحصيلى نشانه لياقت فكرى خواهد شد و صدور مدرك به دست دولت خواهد افتاد تا توده مردم، از راهى كه مى‏خواهيم گمراه نشوند و به بهانه پيشرفت و ترقى دنبال اين و آن راه نيفتند.

آيا كسى از شما هست كه نداند اتكاء به انديشه و خيال آدميان، راه نامطلوبى است كه آدمى را به خيالبافى‏هاى احمقانه سوق مى‏دهد و ماحصل آن هرج و مرجى است كه بر سرقدرت بين انسانها به وجودمى‏آيد؟

واژه پيشرفت، آزادى از هر نوع قيد و بندى را به ذهن متبادر مى‏سازد و هر نوع محدوديتى را مى‏شكند. اگر اين اصل در همه موارد صدق نكند، لااقل در زمينه هرج و مرج فكرى مصداق دارد. در چنين شرايطى هر كس به تصور آزادى به شكار رقيب خويش مى‏پردازد و همگى در شبكه‏اى از هرج و مرج گرفتار مى‏شوند و همه به همديگر اعتراض مى‏كنند.

- اينك ما توجه خود را معطوف و متوجه مجلات مى‏كنيم. از مجلات و نشريات ادوارى، همانند روزنامه، ماليات، حق تمبر و نيز سپرده احتياطى وصول مى‏كنيم. چنين وجوهى براى كتب كمتر از 30 صفحه دو برابر خواهد شد زيرا ما اينگونه كتب را « جزوه» تلقى مى‏كنيم. اصولا" مجلات، زهرآگين ‏ترين نوع مطالب چاپى به شمار مى‏روند و كوشش ما آن است كه از سويى تعداد اينگونه نشريات كاهش يابد و از سويى ديگر نويسندگان مجبور شوند مطالب بلند بنويسند و حجم مطالب زياد شود و خواننده از خواندن مطالب بلند، خسته شود.

به ويژه وقتى كه اين نوع نشريات گران تمام شوند، رغبت مردم نسبت به اينگونه نشريات كم مى‏شود. در ضمن آنچه كه ما خودمان منتشر مى‏كنيم، روى ذهن خواننده در جهت منافع‏مان اثر مى‏گذارد به علاوه آنها را به بهاى ارزان در دسترس قرار مى‏دهيم، تا مردم آنها را حريصانه بخوانند.

وصول ماليات و اعمال مجازات، نويسندگان را وابسته مى‏كند و اگر نويسنده ‏اى بخواهد عليه ما چيزى بنويسد كسى مبادرت به چاپ آن نخواهد كرد. ضمناً اگر مطلبى بخواهد چاپ بشود، ناشر يا چاپ كننده بايد براى چاپ و نشر آن از مقامات مسئول اجازه بگيرد. بنابراين ما از قبل خواهيم فهميد كه چه نيرنگ‏هايى عليه ما در كار است.

- ادبيات و روزنامه ‏نگارى دو عامل مهم تربيتى بشمار مى‏روند. بنابراين، دولت ما اكثريت روزنامه ‏ها را به تملك خويش درمى‏آورد. چنين اقدامى تاثير نامطلوب مطبوعات و روزنامه ‏هاى خصوصى را خنثى ساخته و ما را در موقعيتى قرار مى‏دهد كه روى افكار عمومى تاثير به سزايى بگذاريم. اگر اجازه و امتياز انتشار ده نوع روزنامه را به مردم بدهيم، امتياز انتشار سى روزنامه را به خود اختصاص مى‏دهيم. البته اين كار طورى بايد صورت گيرد كه در مردم سوءظن ايجاد نكند. براى احتراز از ايجاد سوءظن، روزنامه ‏هايى كه خود منتشر مى‏كنيم، به ظاهر نظراتى مخالف خودمان ابراز مى‏دارند و بدين طريق بدگمانى مخالفان‏مان نسبت به ما كاملا" برطرف شده، و به زودى در دام‏مان گرفتار مى‏شوند و نمى‏توانند ضربه ‏اى وارد كنند.

- مخالفان ما در سه رده جاى دارند. در رده اول ارگانهاى رسمى هستند كه هميشه عليه منافع ما قدعلم مى‏كنند، اما تاثير آنها چندان قابل ملاحظه نيست.

- در رده دوم ارگانهاى نيمه رسمى قرار دارند كه حملات آنها ملايم و كم ‏اهميت است.

- در رده سوم كسانى قرار دارندكه به ظاهر، مخالف‏مان هستند اما در واقع ما خود آنها را تعيين كرده‏ايم. در نوشته ‏هاى اين دسته، مطالبى وجود دارد كه به نظر مى‏رسد با ما اصطكاك دارند. مخالفان واقعى‏مان اينگونه مخالفتهاى ظاهرى را از نوع مخالفتهاى خود تلقى كرده و باعث مى‏شوند كه ما آنها را شناسايى كنيم.

- محتواى تمام روزنامه ‏هاى ما تركيبى خواهد بود ازمطالب گوناگون و حتى افكارى چون اريستوكراتيك، جمهورى خواهى، انقلابى‏گرى و هرج و مرج طلبى( آنارشيسم) كه به وسيله اين گونه روزنامه ‏ها تبليغ مى‏شوند. روزنامه ‏ها همچون ويشنو معبود هندى صد دست دارند كه بر سر هر دست انگشتى قرار دارد و وظيفه آن نظارت و سلطه برافكار عمومى است. هنگامى كه ضربان قلب تشديد مى‏شود، حركت دستها نيز شدت يافته و افكار عمومى در جهت منافع ما سوق داده مى‏شود. زيرا وقتى فردى به هيجان مى‏آيد، قوه قضاوتش را از دست مى‏دهد و هرگونه نظر و پيشنهادى را مى‏پذيرد. به علاوه افراد ناآگاهى كه به تكرار مطالب روزنامه ‏هاى ما مى‏پردازند، و فكر مى‏كنند كه روزنامه ‏ها بيان كننده نظرات آنها مى‏باشند، سخت در اشتباهند. زيرا روزنامه‏ ها صرفاً بيانگر خواست و نظر ما هستند. افرادى هم كه سنجيده از احزاب دفاع مى‏كنند، در واقع به دنبال بيرقى راه مى‏روند كه ما برايشان برافراشته‏ ايم.

- براى آنكه روزنامه ‏هاى مبارزه‏جوى خود را به حركت درآوريم، بايد نهايت دقتمان را در تنظيم و ارائه مطالب بكار ببريم. البته موسسه ‏اى را تحت عنوان بخش مركزى مطبوعات تأسيس مى‏كنيم و به گردآورى نوشته ‏ها و مطالب مى‏پردازيم. عوامل ما در اين مركز بدون آنكه توجهى را جلب كنند، تصميم مى‏گيرند كه چه مطالبى را متناسب با روز منتشر كنند. ضمناً بحثهاى متناقض و جنگى دروغين در قلمرو مطبوعات به راه مى‏اندازند تا ما بتوانيم هر چه بيشتر نظرات خود را بيان كنيم.

فقط مطالب دروغ چاپ مى‏شود

- روشى كه ما براى تنظيم و ارائه مطالب در پيش گرفته ‏ايم، به دليل آنكه براى مردم نامحسوس مى‏باشد، اعتماد كامل آنان را نسبت به حكومت ما جلب مى‏كند. ما از كاربرد اين روش بسيار راضى هستيم زيرا مى‏توانيم گاه به گاه احساسات مردم را نسبت به مسايل سياسى برانگيخته و يا فرو نشانيم. گاه حقيقت را مى‏گوييم وگاه دروغ و زمانى هم مطالب متناقض ارائه مى‏كنيم. ما مطمئنيم كه بر دشمنانمان غلبه مى‏كنيم، زير آنان نمى‏توانند همچون ما نظرات خود را از طريق مطبوعات ابراز كنند.

- گفتيم كه مخالفان ما كه در رده سوم قرار دارند و مخالفتهاى ظاهرى خود را در مطبوعات ابراز مى‏دارند، هرگاه لازم باشد در ارگانهاى نيمه رسمى خود، انتقادات آنها را قوياً تكذيب مى‏كنيم.

- حتى اگر امروزه، مطبوعات فرانسه را به عنوان مثال در نظر بگيريم، به نشانه‏ هاى همكارى‏هاى فراماسونرى به خوبى در آنجا پى مى‏بريم. تمام ارگانهاى مطبوعات به طور اسرارآميزى با هم در ارتباطند و چون پيشگويان قديم منبع اطلاعات را افشا نمى‏كنند مگر آنكه همگى تصميم به افشاى منبع بگيرند. و تا زمانى كه اسرار، در اختيار تعداد محدودى باشد، پرستيژ و منزلت روزنامه ‏نگاران توجه اكثريت مردم كشور را جلب كرده و توده مردم با شور و شوق به دنبال آنها راه مى‏افتند.

- ما بايددامنه فعاليتهاى حساب شده خود را در زمينه مطبوعات به سطح استانها گسترش دهيم. يعنى برانگيختن اميدها و انگيزه‏ هايى كه تسلط ما را بر مراكز كشورها موجب مى‏شوند، برايمان ضرورت تام و تمام دارد. به پايتخت‏ها وانمود مى‏كنيم كه اينگونه خواستها، خواستهاى مستقل مردم استانها هستند. البته منبع واقعى بروز اينگونه حوادث در استانها ما هستيم. آنچه كه مى‏خواهيم اين است تا آن موقع كه حداكثر قدرت را در اختيار داريم، بايد پايتخت كشورها را در محاصره افكار عمومى مردم استانها قرار دهيم.

- بريدن از رژيم گذشته و پيوستن به رژيم جديد كه به نظر ما منجر به غلبه كامل بر تمام رژيمها مى‏شود، « دوره انتقالى» نام دارد. در اين دوره نبايد به مطبوعات اجازه داد كه نادرستى‏ها و كژى‏هاى مردم را منعكس كنند. براى رژيم جديد ضرورى است، همه را متقاعد كند كه جنايت به كلى ريشه ‏كن گرديده است.

اگر مواردى از جنايت به وقوع پيوست، فقط بايد قربانيان و شاهدان آن از موضوع با خبر باشند نه كس ديگر.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: